I ftuar në intervistën e ditës, analisti Enton Abilekaj foli mbi qëndrimin e qeverisë Rama përballë hetimeve të SPAK, ku u shpreh se reagimi i deritanishëm i ekzekutivit ka qenë “imponues” dhe i ngjashëm me rastet kur qeveria ka kërkuar të mbulojë çështje të tjera.
Sipas tij, ngurtësia e qeverisë mund të interpretohet ose si një kapje në befasi nga ngjarjet, ose si një strategji e gjatë e kryeministrit Rama, i cili publikisht mbron bashkëpunëtorët e tij, ndërkohë që mund të lejojë drejtësinë të veprojë. Ai solli në vëmendje edhe rastin e kryebashkiakut Veliaj, kur pas një kundërshtimi fillestar ndaj SPAK-ut, qëndrimi politik ndryshoi brenda pak javësh.
Në vijim, Abilekaj theksoi se problemi kryesor qëndron në një mazhorancë tërësisht të korruptuar si kjo, çështjet që hetohen nga SPAK përfaqësojnë vetëm një pjesë të vogël të skandaleve që rëndojnë mbi qeverinë. Ai përmendi rastet ende të pahetuara plotësisht, si ai i McGonigal apo çështje të tjera ku përfshihen institucione të rëndësishme, duke argumentuar se korrupsioni është bërë endemik dhe ka prekur çdo qelizë të administratës.
Sipas tij, ky nivel korrupsioni ka prodhuar një ndërthurje të rrezikshme të pushtetit politik me atë ekonomik, ku qeveria kërkon të kontrollojë të gjithë ekonominë për të siguruar burime financiare që shërbejnë vetëm për axhendën e saj politike.
Pjesë nga deklarata:
Mendoj që, pavarësisht se akuza për korrupsion nuk është përfshirë në dosje, mendoj që qeveria, reagimi i qeverisë deri tani ndaj hetimit të SPAK-ut ka qenë një reagim imponues. Pra, qeveria është figuruar po aq e ngurtë sa në rastet kur ka dëshiruar të mbulojë një çështje, nuk e ka dashur zbardhjen e saj dhe ka ruajtur fort pozicionin e vet, njerëzit e vet, me dëshirën që drejtësia sadopak të stepet. Kjo ose ka të bëjë sepse në këtë rast kemi një të kapur në befasi të qeverisë, domethënë në një rast që qeveria nuk e priste këtë ngjarje, ose sepse qeveria, në fakt, ka një problem mes njëri-tjetrit dhe Edi Rama po ndjek rrugën e gjatë, siç ka ndodhur zakonisht, për çdo njeri që dëshiron ta largojë duke i treguar që në fakt ai po e mbron, kur në të vërtetë është duke futur drejtësinë kundër tij.
Kjo gjë do të zbardhet me kalimin e kohës, sepse mund të na ndodhë ashtu si me Veliajn, që dy javët e para Edi Rama bëri një luftë të madhe me SPAK-un dhe pastaj dha urdhër që kush sulmon SPAK-un përjashtohet nga partia. Kështu që mund të kemi dhe një rast të tillë, por për këtë na duhet kohë të presim se çfarë do të ndodhë pas dy javësh kur gjërat fillojnë të bëhen më të qarta dhe qëndrimet fillojnë të bëhen më të prera. Mendoj që ne kemi të bëjmë me një maxhorancë në përgjithësi të korruptuar në të gjitha drejtimet e veta. Ne flasim për këto çështje të cilat SPAK-u ka thirrur njerëz kohët e fundit. Por në qoftë se do të marrim të gjitha çështjet të cilat janë në SPAK, po hetohen, ose për ato që nuk janë hetuar, mund të themi që korrupsioni është aq endemik sa ka prekur çdo qelizë të maxhorancës.
Ne nuk e kemi të hetuar çështjen e AKSH-it, për të cilën hetimi po vazhdon dhe është thirrur drejtoresha e AKSH-it në SPAK. Ne nuk e kemi akoma çështjen e McGonigal të hetuar, sepse sipas SPAK-ut është dërguar një letërporosi në Shtetet e Bashkuara dhe pritet përgjigje. Ne nuk kemi akoma të hetuar se çfarë ka ndodhur me Bankers Petroleum. Pra, nuk mund të numërohen çështjet, sepse tani vetëm këto më kujtuan mua, por janë të panumërta çështjet për të cilat mund të ndeshet në hetim kjo maxhorancë dhe janë të përfshira të gjitha ministritë dhe sigurisht nën dirigjimin e Edi Ramës, sepse askush nuk guxon të bëjë korrupsion të nivelit të miliona eurove pa dijeninë, jo më pastaj pa bekimin e Edi Ramës, sigurisht.
Ky korrupsion endemik kërkon një përgjigje të merituar. Shikoni, ambasada amerikane dje vendosi të përfshihej në hetimin e parave që vijnë nga jashtë në Shqipëri, investime që quhen investime të huaja. Sepse këto investime të huaja që po propagandohen tashmë jashtëzakonisht shumë, janë pikërisht ato që quhen pastrim parash në të vërtetë. Dhe qeveria amerikane vendosi që të përfshihet në këtë çështje sepse, siç duket, ka prekur edhe interesat amerikane këto investime “të huaja” në thonjëza. Pra, reagimet janë të shumta. Reagimet janë edhe nga qeveritë që kanë filluar të kuptojnë tashmë rrezikun që vjen nga një shtet i inkriminuar, që ka ndërtuar një ekonomi të inkriminuar dhe që mund të marrë vërtet emrin e narko-shtetit. Reagimi i brendshëm, sidoqoftë, është reagimi më i dobët deri tani.
Mendoj që pushteti i pakufishëm politik krijon nevojën për një pushtet të pakufishëm ekonomik. Pra, një pushtet politik që ka filluar të kontrollojë gjithçka, ndërhyn edhe në ekonomi sepse e ndjen të nevojshme të kontrollojë të gjithë ekonominë, që asnjë nga biznesmenët të mos i dalë nga rreshti dhe sidomos që të ardhurat e tyre të mos përdoren për asgjë tjetër përveçse agjendës së tyre, agjendës së këtij pushteti politik, i cili ka gjithmonë nevojë, gjithmonë e më shumë nevojë për para të pista, sidomos për ato që i duhen në zgjedhje, që i duhen për të korruptuar jashtë, brenda e të tjerë e të tjerë. Dhe kjo nevojë bën që mos pritet më ajo fija e falënderimit apo e korrupsionit apo ajo përqindja, por të ndërtojnë ekonominë e tyre, që ky pushtet politik të ketë ekonominë e vet, jo ekonominë e pavarur e cila bashkëpunon me të. Një ekonomi e cila është njësoj si një strukturë partiake. Dhe që e bën shtetin si një shtet të centralizuar komunist me ekonominë e vet, ku çdo gjë është e paravendosur dhe të gjitha procedurat që duken si demokratike dhe konkurruese, në fakt janë të paravendosura. Kështu që, si një shtyllë ku duhet mbështetur një pushtet politik i fortë, në një shtet të kalbëzuar, ekonomia sigurisht që do t’i takojë, do t’i përkasë e gjitha, gjithmonë e më shumë, në masën gjithmonë e më të madhe pushtetit politik. Pra, ata do të ndërtojnë kompanitë e tyre, do t’i fitojnë sepse askush s’i kontrollon dhe askush s’i ndalon dot.
