Tag: brecht

  • Bertolt Brecht: Njerëzit e mëdhenj

    Bertolt Brecht: Njerëzit e mëdhenj

    Poezi nga Bertolt Brecht

    Çfarë nuk thonë njerëzit e mëdhenjGjëra të pakuptimta, marrëzi plotDhe njerëzit tjerë i marrin për budallenjQë kohën e bjerrin e s’u përgjigjen dot

    Njerëzit e mëdhenj, barkut i hedhinDhe s’i lënë atij zbrazët asnjë vrimëEdhe të tjerët, ç’të mbetet mbledhinDhe shtrojnë edhe ata një tavolinë

    E dini ç’bëri Aleksandri i madh…Donte Babilonin, si të veten lojëTë tjerëve u thoshte:-mos pritni në radhëSe për të fare nuk keni nevojë

    Ja, edhe Koperniku nuk flinte fareNga dielli s’i hiqte kurrë dylbitëNgryste e gdhinte netët në dritareSë besuari se qiellit ia dinte fshehtësitë

    Edhe B.Brecht-i madh, gjërat e thjeshta s’i merrte veshNdaj përbirohej të vështirave, barit si mister, ta zëmëPastaj, për Napoleonin fliste dhe e bënte shpeshSe edhe ai si njeri hante, për gjëmë

    Njerëzit e mëdhenj hiqeshin si dijetarëDuke i dhënë zërit, siç bën një bubullimëAma, t’ua them, mund t’ua falni atyre nderimin e madhPor, mbase nuk duhet të keni tek ta aq shumë besim…

    Në shqip: Besim Zymberi

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    BERTOLT BRECHT: DUKE KUJTUAR MARIE A

    Ju ftojmë të lexoni këtë poezi nga Bertolt Brecht:

    Atë ditë në muajin e blunjtë të shtatoritQetësisht nën një pemë të re kumbulleUnë e mbajta atë si një ëndërr të ëmbël në krahët e miDashuria ime e zbehtë, dhe ajo ishte e qetë me muaDhe sipër nesh në parajsat e bukura të verësIshte një re, për pak kohë e pashë atjeIshte shumë e bardhë dhe shumë lartë, kaq lart, sipërDhe kur pashë sërish ajo nuk ishte më

    Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:

    ObserverKult

  • Bertolt Brecht, dramaturgu që ndryshoi teatrin botëror dhe gjurmët e tij në skenën shqiptare

    Bertolt Brecht, dramaturgu që ndryshoi teatrin botëror dhe gjurmët e tij në skenën shqiptare

    Më 14 gusht 1956 u nda nga jeta një prej figurave më të mëdha të teatrit dhe letërsisë botërore – Bertolt Brecht, dramaturg, poet dhe teoricien gjerman, i cili la pas një trashëgimi të jashtëzakonshme në artin skenik. Brecht, i lindur në Augsburg më 1898, është krijuesi i konceptit të “teatrit epik”, një formë revolucionare e teatrit që synonte t’i largonte shikuesit nga emocionet e thjeshta dhe t’i nxiste drejt reflektimit kritik mbi realitetin shoqëror.

    Teatri epik – një revolucion në skenëNë vend që publiku të humbiste në iluzionin e një historie, Brecht kërkonte t’i mbante ata “të zgjuar” gjatë gjithë shfaqjes. Me teknika si ndërprerja e rrëfimit, përdorimi i titrave, muzika si koment dhe prishja e “murit të katërt”, ai e ktheu teatrin në një mjet të drejtpërdrejtë të analizës shoqërore. Veprat e tij më të njohura si Nëna Kurajë dhe Fëmijët e Saj, Opera për Tre Grosh dhe Jeta e Galileut, nuk ishin thjesht histori, por thirrje për të parë botën me sy kritik.

    Ndikimi globalBrecht nuk ishte thjesht dramaturg, por një mendimtar që ndikoi qindra regjisorë, aktorë dhe dramaturgë anembanë botës. Metodat e tij pedagogjike u bënë themel i shkollave të teatrit dhe aktrimit, ndërsa veprat e tij vazhdojnë të luhen në çdo kontinent.

    Brecht në skenën shqiptareEdhe teatri shqiptar është ndikuar nga qasja e Brecht-it. Që nga vitet ’60, disa prej dramave të tij u përkthyen dhe u vunë në skenë nga Teatri Popullor (sot Teatri Kombëtar), duke sjellë në Shqipëri frymën kritike dhe eksperimentale të teatrit epik. Regjisorë shqiptarë, si Mihal Popi dhe Pirro Mani, kanë përdorur elemente brechtiane në inskenimet e tyre, duke e pasuruar gjuhën skenike me teknika që i ftojnë spektatorët të mendojnë e jo vetëm të ndjejnë.

    Një trashëgimi që nuk shuhetEdhe pas më shumë se gjysmë shekulli nga ndarja e tij nga jeta, Bertolt Brecht mbetet një figurë referuese për teatrin modern. Ai na mëson se arti nuk është vetëm argëtim, por një mjet për të sfiduar mendësitë, për të pyetur dhe për të ndryshuar botën./KultPlus.com