Tag: blair

  • Cherie Blair mori zbritje 46,000 paund për rroba luksoze, zyrtarët e Downing Street të shqetësuar

    Cherie Blair mori zbritje 46,000 paund për rroba luksoze, zyrtarët e Downing Street të shqetësuar

    Cherie Blair

    BRITANI E MADHE- Tony dhe Cherie Blair morën zbritje me vlerë 46,000 £ për rroba firmato të blera nga stilisti i “Cheriegate”. Faktet janë mësuar nga dosjet qeveritare të publikuara rishtazi. Çifti u pyet në lidhje me pagesën e rrobave në vitin 2003 nga sekretarja private, e cila sugjeroi që të kthenin zbritjet për të shmangur deklarimin e tyre ose shkeljen e kodit të deputetëve dhe ministrave. Carole Caplin, këshilltarja e stilit dhe blerësja personale e Cherie-t, bleu rroba nga Nicole Farhi, Paul Smith, James Lakeland, Paddy Campbell, Tanner Krolle, Janet Thurston dhe Barbara Bui midis korrikut 2001 dhe dhjetorit 2002. Vlera me pakicë e të gjitha blerjeve arriti në 76,000 £, megjithëse Caplin i bleu ato me çmime shumicë, duke shpenzuar 29,768 £.

    Clare Sumner, atëherë sekretare private, i shkroi kryeministrit më 19 shkurt 2003, duke thënë: Sa i përket perceptimit publik, shumat e përfshira janë mjaft të mëdha.
    Kodi i deputetëve thoshte se askush nuk duhet të merrte përfitime për kosto më të ulët se ajo që ishte përgjithësisht në dispozicion të anëtarëve të publikut, ndërsa kodi ministror thoshte se ministrat nuk mund të merrnin dhuratë ose përfitim që arrin në total më shumë se 140 £, pa paguar diferencën.
    “Ne nuk po argumentojmë se është bërë diçka gabim, në fakt nuk ka ndodhur asgjë. Çështja ka të bëjë me perceptimin publik dhe atë që është në dispozicion në përgjithësi. Askush nuk mund të argumentojë se këto zbritje ndikojnë në të menduarit politik, por njerëzit mund të argumentojnë se merr zbritje pasi je kryeministër. Ata mund të argumentojnë se promovon rrobat e stilistëve. Dhe se Cherie po përfiton nga roli i saj si bashkëshorte e Kryeministrit,”- tha Sumner.

    Sumner sugjeroi katër mundësi që i kishte diskutuar me Andrew Turnbull, në atë kohë kreu i shërbimit civil, duke filluar nga pagimi i gjithçkaje deri te mosbërja asgjë.
    Për “opsionin e parë”, ajo shkroi: Unë dhe Andrew Turnbull ju rekomandojmë që të ktheni përfitimet e marra plotësisht sipas kodit ministror, në mënyrë që të mos ketë asgjë për të deklaruar në Regjistër ose për të publikuar në listën e dhuratave, të cilën do ta publikojmë së shpejti. Ne gjithashtu këshillojmë që Cherie duhet t’i ndajë blerjet e saj në dy pjesë në bazë 50/50 (pjesërisht bashkëshorte e Kryeministrit, pjesërisht grua në karrierë) dhe duhet të paguajë plotësisht gjysmën ‘publike’. Për t’u siguruar që asnjë furnizues nuk ka nxitje për të ofruar mallra me çmim të lirë dhe për të shfrytëzuar faktin që gruaja e Kryeministrit vesh rrobat e tyre, ata janë të detyruar të nënshkruajnë marrëveshje konfidencialiteti.

    Dokumente të tjera jepnin detaje mbi dhuratat që Blair mori si kryeministër. Në një email, Sumner i dërgoi Blair një “listë të rishikuar dhuratash”, me një shënim që shkruante: Ju kërkuat që të bëheshin ndryshime në listën e dhuratave për ta bërë atë më të mërzitshme.
    Pavarësisht rishikimeve, dosjet tregojnë se Blair-it i janë dhënë 5 kitara të ndryshme si dhurata brenda dy viteve. Në një shënim të shkruar me dorë, Blair i kërkonte Sumner-it çmimin e blerjes së njërës prej tyre nga muzikanti i U2, Bono, që ai dëshironte ta mbante. Kur Sumner e pyeti Blair nëse do të donte t’ia dhuronte paratë një organizate bamirësie për fëmijë për të shmangur promovimin e markave, ai shkroi në letrën e saj: Jo. Thjesht falënderoji. Është shumë e pahijshme ta refuzosh./ZËRI
    Marrë nga “TheTimes”

  • Zbulohen dosjet sekrete për tensionin para pushtimit të Irakut, Blair paralajmëroi Bush-in: Po nxitohesh

    Zbulohen dosjet sekrete për tensionin para pushtimit të Irakut, Blair paralajmëroi Bush-in: Po nxitohesh

    Dosje të sapo publikuara nga Arkivat Kombëtare zbulojnë se Tony Blair u këshillua nga zyrtarët e tij të përpiqej të ngadalësonte vendosmërinë e presidentit amerikan George W. Bush për të pushtuar Irakun në fillim të vitit 2003.
    Blair u paralajmërua se Bush ishte i vendosur të vepronte shpejt, duke e parë ndërhyrjen si “misionin” e tij për të çliruar botën nga “keqbërësit”.
    Në janar 2003, vetëm dy muaj para fillimit të luftës, Blair udhëtoi për në Camp David për të bindur Bushin që të priste të paktën deri në fund të marsit, në mënyrë që diplomacia të kishte një shans të fundit. Zyrtarët britanikë rekomanduan që pushtimi të bëhej vetëm nëse kishte prova të qarta për armë të shkatërrimit në masë ose një rezolutë të dytë nga Këshilli i Sigurimit i OKB-së.
    Në korrespondencën diplomatike, Bush përshkruhet si “i paduruar”, “i paepur” dhe me një botëkuptim manikean – që e ndante botën në të mirë dhe të keq. Ambasadori britanik në SHBA, Christopher Meyer, tha se presidenti kishte frikë nga një sulm tjetër terrorist dhe e konsideronte rrëzimin e Sadam Huseinit si pjesë të misionit të tij historik.
    Meyer theksonte se ekzistonte një “divergjencë e qartë” mes SHBA-së dhe Mbretërisë së Bashkuar në qasjen ndaj luftës, ndërsa opinionit publik amerikan i mungonte entuziazmi për ndërhyrje ushtarake. “Përveç një njeriu të vetëm të naftës në Hjuston, nuk gjeta askënd që donte të shkonte në luftë”, shkroi ai në dhjetor 2002.
    Dokumentet zbulojnë se Bush ishte skeptik ndaj rezolutës së dytë të OKB-së dhe nuk kishte durim për të pritur rezultatet e misionit të Hans Blix. Ai ishte gjithashtu i zhgënjyer me Francën dhe Gjermaninë dhe nuk i duronte kritikat nga evropianët.
    Në një shënim të këshilltarit për sigurinë, David Manning, Blair u paralajmërua që të qëndronte i fortë në argumentet e tij dhe të mos linte vend për keqinterpretime nga Bush. Blair u këshillua gjithashtu të anulonte plane për të folur në Universitetin e Harvardit gjatë verës, pasi një vizitë tjetër në SHBA do të ishte e papërshtatshme për shkak të tensioneve të brendshme.

  • “I paduruar dhe i paepur”/ Zbulohet dosjet sekrete për tensionin para pushtimit të Irakut, Blair paralajmëroi Bush-in: Po nxitohesh

    “I paduruar dhe i paepur”/ Zbulohet dosjet sekrete për tensionin para pushtimit të Irakut, Blair paralajmëroi Bush-in: Po nxitohesh

    Dosje të sapo publikuara nga Arkivat Kombëtare zbulojnë se Tony Blair u këshillua nga zyrtarët e tij të përpiqej të ngadalësonte vendosmërinë e presidentit amerikan George W. Bush për të pushtuar Irakun në fillim të vitit 2003.

    Blair u paralajmërua se Bush ishte i vendosur të vepronte shpejt, duke e parë ndërhyrjen si “misionin” e tij për të çliruar botën nga “keqbërësit”.
    Në janar 2003, vetëm dy muaj para fillimit të luftës, Blair udhëtoi për në Camp David për të bindur Bushin që të priste të paktën deri në fund të marsit, në mënyrë që diplomacia të kishte një shans të fundit. Zyrtarët britanikë rekomanduan që pushtimi të bëhej vetëm nëse kishte prova të qarta për armë të shkatërrimit në masë ose një rezolutë të dytë nga Këshilli i Sigurimit i OKB-së.
    Në korrespondencën diplomatike, Bush përshkruhet si “i paduruar”, “i paepur” dhe me një botëkuptim manikean – që e ndante botën në të mirë dhe të keq. Ambasadori britanik në SHBA, Christopher Meyer, tha se presidenti kishte frikë nga një sulm tjetër terrorist dhe e konsideronte rrëzimin e Sadam Huseinit si pjesë të misionit të tij historik.
    Meyer theksonte se ekzistonte një “divergjencë e qartë” mes SHBA-së dhe Mbretërisë së Bashkuar në qasjen ndaj luftës, ndërsa opinionit publik amerikan i mungonte entuziazmi për ndërhyrje ushtarake. “Përveç një njeriu të vetëm të naftës në Hjuston, nuk gjeta askënd që donte të shkonte në luftë”, shkroi ai në dhjetor 2002.
    Dokumentet zbulojnë se Bush ishte skeptik ndaj rezolutës së dytë të OKB-së dhe nuk kishte durim për të pritur rezultatet e misionit të Hans Blix. Ai ishte gjithashtu i zhgënjyer me Francën dhe Gjermaninë dhe nuk i duronte kritikat nga evropianët.
    Në një shënim të këshilltarit për sigurinë, David Manning, Blair u paralajmërua që të qëndronte i fortë në argumentet e tij dhe të mos linte vend për keqinterpretime nga Bush. Blair u këshillua gjithashtu të anulonte plane për të folur në Universitetin e Harvardit gjatë verës, pasi një vizitë tjetër në SHBA do të ishte e papërshtatshme për shkak të tensioneve të brendshme.

    Top Channel

  • Aplikimet për drejtoritë e bashkive, Rama: Me Institutin Tony Blair është konceptuar një strukturë e re në Tiranë

    Aplikimet për drejtoritë e bashkive, Rama: Me Institutin Tony Blair është konceptuar një strukturë e re në Tiranë

    Disa nga bashkitë në vend kanë hapur thirrjet publike për aplikime për prurje të reja në drejtimin e sektorëve të ndryshëm të veprimtarisë së tyre. Kryeministri Edi Rama ka një thirrje për të gjithë qytetarët që të aplikojnë me kurajo dhe besim.
    Rama thekson se Vlora si bashkia që filloi e para këtë proces, është në fazën e intervistave për kandidatët e interesuar. Në bashkëpunim me Institutin Tony Blair, është zhvilluar një model i ri organizativ për Bashkinë e Tiranës, i cili do të implementohet edhe në bashki të tjera për të forcuar qeverisjen lokale.

    ”Bashkitë Durrës, Shkodër, Korçë, Dibër, Fier, Lushnjë, Elbasan dhe një sërë të tjerash kanë hapur tanimë thirrjet publike për aplikime për prurje të reja në drejtimin e sektorëve të ndryshëm të veprimtarisë së tyre. Aplikoni me kurajo dhe besim”,- theksoi Rama.
    Postimi i plotë
    Bashkitë Durrës, Shkodër, Korçë, Dibër, Fier, Lushnjë, Elbasan dhe një sërë të tjerash kanë hapur tanimë thirrjet publike për aplikime për prurje të reja në drejtimin e sektorëve të ndryshëm të veprimtarisë së tyre. APLIKONI me kurajo dhe besim.
    Vlora që nisi e para po ecën me fazën e intervistave të të interesuarve, ndërkohë që në bashkëpunim me Institutin Tony Blair është konceptuar një strukturë e re organizative e Bashkisë Tiranë, e cila do të adoptohet edhe në bashki të tjera, për të forcuar shtyllat bazë të mirëqeverisjes vendore.
    Eshtë koha që bashkitë të fuqizojnë kontributet e tyre për Shqipërinë 2030 në Bashkimin Europian.

  • Disa bashki hapin aplikime për prurje të reja, Rama: Në bashkëpunim me Institutin Tony Blair, është konceptuar  strukturë e re organizative për Tiranën

    Disa bashki hapin aplikime për prurje të reja, Rama: Në bashkëpunim me Institutin Tony Blair, është konceptuar strukturë e re organizative për Tiranën

    Kryeministri Edi Rama ka njoftuar se disa bashki në vend, përfshirë Durrësin, Shkodrën, Korçën, Dibrën, Fierin, Lushnjën dhe Elbasanin, kanë hapur thirrjet publike për aplikime në funksione të ndryshme drejtuese.

    Në një postim në rrjetet sociale, Rama u ka bërë thirrje qytetarëve të aplikojnë me besim dhe kurajo, ndërsa theksoi se në bashkëpunim me Institutin Tony Blair është konceptuar një strukturë e re organizative e Bashkisë Tiranë, e cila do të adoptohet edhe në bashki të tjera, për të forcuar shtyllat bazë të mirëqeverisjes vendore.
    Reagimi i Ramës: 
    Bashkitë Durrës, Shkodër, Korçë, Dibër, Fier, Lushnjë, Elbasan dhe një sërë të tjerash kanë hapur tanimë thirrjet publike për aplikime për prurje të reja në drejtimin e sektorëve të ndryshëm të veprimtarisë së tyre
    APLIKONI me kurajo dhe besim
    Vlora që nisi e para po ecën me fazën e intervistave të të interesuarve, ndërkohë që në bashkëpunim me Institutin Tony Blair është konceptuar një strukturë e re organizative e Bashkisë Tiranë, e cila do të adoptohet edhe në bashki të tjera, për të forcuar shtyllat bazë të mirëqeverisjes vendore
    Eshtë koha që bashkitë të fuqizojnë kontributet e tyre për Shqipërinë 2030 në Bashkimin Europian

    Top Channel

  • Instituti i Tony Blair përfshihet në projektin ‘Gaza Riviera’ që akuzohet për spastrimin etnik të Gazës

    Instituti i Tony Blair përfshihet në projektin ‘Gaza Riviera’ që akuzohet për spastrimin etnik të Gazës

    Instituti i Tony Blair (TBI) është përfshirë në një plan të debatueshëm për Gazën që kritikët e përshkruajnë si një projekt për spastrim etnik, pasi një hetim i Financial Times zbuloi se institucioni i themeluar nga ish-kryeministri britanik mori pjesë në hartimin e një plani për zhvendosjen masive të palestinezëve dhe shndërrimin e enklavës së rrethuar në një zonë luksoze investimi, të quajtur “Gaza Riviera”.

    Plani u zhvillua nga biznesmenë izraelitë dhe u modelua nga Boston Consulting Group (BCG), e cila përllogariti koston e “relokimit” të deri në 500 mijë palestinezëve nga Gaza, përmes paketave ekonomike prej 9 mijë dollarësh për person – masa që, edhe pse të paraqitura si “vullnetare”, janë kritikuar gjerësisht si një skemë e fshehtë për spostimin e popullsisë.

    Sipas dokumenteve të siguruara nga FT, punonjës të Institutit Tony Blair morën pjesë në grupe mesazhesh dhe thirrje planifikimi ku qarkullonin ide për transformimin ekonomik të Gazës pas luftës, përfshirë ndërtimin e ishujve artificialë të ngjashëm me Dubain, zona tregtare me bazë në blockchain dhe qendra prodhimi me taksa të ulëta. Edhe pse TBI është distancuar nga dokumenti final i titulluar “The Great Trust”, ka pranuar që dy punonjës të saj morën pjesë në diskutime që përfshinin propozime për transformime të mëdha strukturore.

    Ndërkohë, BCG ishte kontraktuar nga Orbis – një kompani me bazë në Uashington – për të ndihmuar në krijimin e Gaza Humanitarian Foundation (GHF), një projekt ndihme i mbështetur nga Izraeli dhe SHBA, që tashmë është zhytur në polemika pas vrasjes së mbi 600 palestinezëve që kërkonin ushqim. Organizatat humanitare e kanë bojkotuar këtë iniciativë, ndërsa OKB e ka quajtur GHF një “gjethe fiku” për qëllimet ushtarake izraelite.

    Në modelet e saj të brendshme, BCG përllogariste se zhvendosja e palestinezëve nga Gaza kushtonte 23 mijë dollarë më pak për person sesa ndihma për ta brenda territorit. Një prej skenarëve parashikonte se 25% e popullsisë – rreth 500 mijë vetë – do të largoheshin “vullnetarisht” në këmbim të një shume të caktuar, çka ka shkaktuar shqetësime për shkelje të së drejtës ndërkombëtare që ndalon transferimin e detyruar të popullsive.

    Projekti iu paraqit figurave në administratën e presidentit Donald Trump, i cili më herët kishte propozuar transformimin e Gazës në “Rivierën e Lindjes së Mesme”, bashkë me zhvendosjen e banorëve të saj. Ish-agjenti i CIA-s, Phil Reilly, që tani drejton sigurinë për GHF, thuhet se ia prezantoi projektin Tony Blair-it në mars, ndërsa TBI thotë se Blair ishte “në modalitet dëgjimi”, por pranon se stafi i tij shqyrtoi planin ekonomik.

    Përfshirja e TBI-së në këtë skemë ka ngritur alarme për ndërlikimin e saj në një strategji të gjerë për të rishkruar përbërjen demografike të Gazës nën maskën e rindërtimit ekonomik.

  • Vdiqën dorë për dore/ Historia tragjike e motrave që humbën jetën nga përmbytjet në Teksas

    Vdiqën dorë për dore/ Historia tragjike e motrave që humbën jetën nga përmbytjet në Teksas

    Nga Nina Stampflmeier, BILD

    Ato vdiqën krah për krah, dorë për dore. Përmbytjet e furishme në Teksas kanë marrë gjithnjë e më shumë jetë njerëzish prej disa ditësh.

    Deri të hënën në mëngjes numëroheshin 82 viktima. Mes tyre ishin edhe dy motrat Blair (13 vjeç) dhe Brooke Harber (11 vjeç).

    Ato humbën jetën gjatë një udhëtimi familjar në Casa Bonita, një kompleks banimi i mbyllur në qytetin Hunt (SHBA), i cili u godit rëndë nga përmbytja shkatërruese në orët e para të së premtes.

    Jennifer është halla e vajzave. Ajo rrëfen për natën tragjike. Sipas saj, RJ Harber, babai i motrave, u zgjua rreth orës 3:30 të mëngjesit. Jashtë binte shi aq fort, saqë uji, që futej pa zhurmë nga dera e kabinës së tyre, nuk dallohej fare. Niveli i ujit po ngrihej me 30 centimetra në minutë, tregon Jennifer.

    Po atë natë, Brooke dërgoi një mesazh të fundit për babanë dhe gjyshërit: “Ju dua”.

    Ndërsa uji vazhdonte të ngrihej, RJ dhe gruaja e tij Annie thyen një nga dritaret e kabinës së tyre. Ata u përpoqën të arrinin te vajzat e tyre. U përpoqën t’i shpëtonin. Por prindërit nuk ia dolën.

    Në dëshpërim, ata morën kajakun e fqinjit të tyre. Rrëshqitën me vështirësi nëpër rrjedhën e fuqishme të ujit. Por përmbytja – nuk u la asnjë mundësi që të shkonin te vajzat e tyre. Në fund, vetë prindërit u desh të shpëtoheshin.

    Dymbëdhjetë orë më vonë, trupat e pajetë të dy motrave u gjetën 24 kilometra larg. “Duart i kishin të kapura fort me njëra-tjetrën,” thotë Jennifer.

    Babai, RJ, i tha televizionit CNN: “Blair ishte një nxënëse e talentuar, me një zemër bujare dhe të mirë. Brooke ishte si një dritë në çdo dhomë – njerëzit ndiheshin të tërhequr prej saj, ajo i bënte të qeshnin dhe t’i shijonin momentet”.

    Po gjyshërit, Mike dhe Charlene Harber? Çfarë ndodhi me ta?

    Çifti po qëndronte në një kabinë tjetër.

    Jennifer shkruan: “Brooke dhe Blair do të varrosen së bashku në St. Rita. Nuk është caktuar ende data. Nuk kemi pasur as kohë për të gjetur prindërit e mi. Jemi tërësisht të shkatërruar dhe pafundësisht të pikëlluar”.

    Shumë njerëz të tjerë vazhdojnë të jenë të zhdukur nga përmbytjet.

  • Roli i Tony Blair në Projektin e Rivierës së Gazës

    Roli i Tony Blair në Projektin e Rivierës së Gazës

    Gazeta Financial Times ka zbuluar se Instituti Tony Blair ishte i përfshirë në një projekt për të zhvilluar një plan për të ardhmen e Gazës që përfshinte ringjalljen e ekonomisë së saj të shkatërruar nga lufta me “Rivierën Trump” dhe një zonë prodhimi të kontrolluar nga Elon Musk.
    Plani – i përshkruar në një diapozitiv që FT ishte në gjendje ta shihte – u drejtua nga biznesmenë izraelitë dhe përdori modele nga Boston Consulting Group.
    Plani – i titulluar “Trust i Madh” dhe i ndarë me administratën Trump – propozonte pagesën e gjysmë milioni palestinezëve për t’u larguar nga zona dhe tërheqjen e investitorëve privatë për të zhvilluar Gazën.
    Instituti Tony Blair – thotë FT – nuk e shkroi ose miratoi zyrtarisht dokumentin përfundimtar, por dy anëtarë të stafit morën pjesë në grupe fokusi dhe telefonata ndërsa projekti po zhvillohej.
    Instituti hartoi një dokument të gjatë, i cili përfshinte idenë e një “Riviere të Gazës” me ishuj artificialë pranë bregdetit të ngjashëm me ato në Dubai, iniciativa tregtare të bazuara në blockchain, një port në ujë të thellë për të lidhur Gazën me Korridorin Ekonomik Indi-Lindje e Mesme-Evropë dhe “zona ekonomike speciale” me taksa të ulëta. Lufta, tha ai, kishte “krijuar një mundësi që ndodh një herë në një shekull për të rindërtuar Gazën si një shoqëri të sigurt, moderne dhe të begatë”.
    Dokumenti i Institutit nuk e përmendi transferimin e palestinezëve, një ide që e përmend dokumenti i Grupit Konsultativ të Bostonit.
    Instituti Tony Blair fillimisht mohoi të kishte ndonjë përfshirje në dokumentin e Grupit Konsultativ të Bostonit; më vonë tha se kishte qenë në dijeni se dokumenti ishte në proces.
    Instituti tha se Tony Blair ka punuar gjatë dy dekadave të fundit për të arritur një “Gazë më të mirë për banorët e Gazës”. “Nuk kishte të bënte kurrë me transferimin e tyre. Instituti nuk ka hartuar ose mbështetur kurrë një propozim të tillë”.

  • A do ta hetojnë SPAK kontratën 16 milon stërlina midis Ramës dhe Tony Blair?

    A do ta hetojnë SPAK kontratën 16 milon stërlina midis Ramës dhe Tony Blair?

    Nga Arben Llangozi/

    “Drejtësia me dy standarde po vret shpresën në Shqipëri!” A do ta hetojnë SPAK kontratën 16 milon stërlina midis Edi Rama dhe Tony Blair në vitin 2013?

    Në një vend ku drejtësia duhet të ishte shpresa e fundit e qytetarëve për barazi dhe të vërtetë, sot shohim qartë një realitet të hidhur: drejtësia selektive po bëhet rregull, jo përjashtim.

    SPAK ka nisur hetime ndaj Partisë Demokratike për kontratat e lobimit në SHBA. Askush nuk është mbi ligjin dhe hetimi është një proces i domosdoshëm kur ka dyshime të arsyeshme.

    Por ku është drejtësia kur bëhet fjalë për marrëveshjen e Kryeministrit Edi Rama me ish-kryeministrin britanik Tony Blair në zgjedhjet e përgjithshme të vitit 2013 ?
    Një marrëveshje që, sipas mediave ndërkombëtare, përfshin pagesa që arrijnë miliona paund dhe angazhime të drejtpërdrejta politike në Shqipëri!
    Pse SPAK nuk ka nisur asnjë hetim për këtë kontratë? Pse nuk pyetet nga organet e drejtësisë për burimin e fondeve dhe qëllimin e kësaj marrëveshjeje që prek interesin publik shqiptar?

    Nëse njëra palë hetohet dhe pala tjetër mbrohet, atëherë drejtësia nuk është më drejtësi — është diskriminim dhe padrejtësi e pastër.

    Qytetarët shqiptarë nuk mund të pranojnë më drejtësi me dy standarte: një për opozitën dhe një për pushtetin! Qytetarët kërkojnë një drejtësi të vërtetë, që i shërben ligjit dhe qytetarit, jo politikës dhe interesave të ngushta.

    Por një pyetje i mundon qytetarët e ndershëm:
    Pse nuk hetohet marrëveshja e Edi Ramës dhe Partisë Socialiste me Tony Blair, marrëveshje e denoncuar publikisht si një skemë shumëmilionëshe?! Pse SPAK zgjedh të mbyllë sytë për kontratat e pushtetit, por sulmon me tërbim opozitën?

    Kur SPAK bëhet selektiv, kur hetimi vlen vetëm për njërën anë, drejtësia vdes dhe me të vdes shpresa e një populli të tërë që për dekada ka pritur barazi para ligjit.

    Nëse kontrata me Tony Blair është e pastër, pse frikë nga një hetim i hapur dhe transparent?
    Pse ky standard i dyfishtë? Apo sepse “të fortët” janë të paprekshëm në Shqipëri?

    Ne nuk do ta pranojmë kurrë këtë farsë!
    Ne kërkojmë drejtësi të njëjtë për të gjithë!
    Ne nuk do të rrimë më në heshtje teksa drejtësia përdoret si armë politike!

    Drejtësia duhet të jetë njësoj për të gjithë. Ndryshe, ajo kthehet në një vegël të pushtetit dhe humbet çdo besim që qytetarët kanë tek shteti i së drejtës.

    Koha për drejtësi të vërtetë është tani!
    Koha për të thënë mjaft me standardet e dyfishta është tani!