Tag: afrikan

  • Bill Gates dëshiron të investojë “gjithçka” në Afrikë

    Bill Gates dëshiron të investojë “gjithçka” në Afrikë

    Në një ceremoni në selinë e Unionit Afrikan Bill Gates njoftoi se fondacioni i tij do të mbështesë masivisht projektet shëndetësore dhe bujqësore në Afrikë. Ekspertët bëjnë thirrje për kujdes.
    Me rastin e 25-vjetorit të Fondacionit Gates, multimiliarderi amerikan kritikoi buxhetet në rënie të shëndetësisë në shumë vende afrikanetë Unionit Afrikan- të shkaktuara kryesisht nga borxhi i lartë kombëtar dhe shkurtimet ndërkombëtare.

    Tërheqja e SHBA-së nga bashkëpunimi ndërkombëtar për zhvillim është tepër serioze: USAID investoi kohët e fundit rreth 50 miliardë dollarë amerikanë në vit. Shkurtimet masive, të cilat prekin rreth 83 për qind të programeve në mbarë botën, tashmë kanë sjellë në ngërç projekte të rëndësishme shëndetësore dhe bujqësore në Afrikë, tha Gates. “Shkurtimet janë një gabim i madh”, tha ai.
    Gates deklaroi se dëshiron të përdorë fondacionin e tij për të mbyllur boshllëqet që rezultojnë, veçanërisht në sektorin e shëndetësisë, sa më mirë që të jetë e mundur – megjithëse ka frikë se vdekshmëria e foshnjeve në Afrikë mund të rritet përsëri në vitet e ardhshme.
    Gates: Pothuajse të gjitha paratë për fondacioninAngazhimi i Fondacionit Gates vazhdon të përqendrohet në luftën kundër AIDS-it, malaries dhe tuberkulozit. Gates përsëriti qëllimin e tij për të dhuruar pothuajse të gjithë pasurinë e tij prej afërsisht 200 miliardë dollarësh – duke mbajtur vetëm një përqind për vete. Qëllimi i tij është të shpenzojë të gjitha paratë për kauza bamirësie gjatë dy dekadave të ardhshme – kryesisht në kujdesin shëndetësor afrikan.
    Midis imazhit bamirës dhe instinktit për pushtetPavarësisht pretentimeve të tij filantropike, Gates përballet me kritika në të gjithë botën – gjithnjë e më shumë edhe në Afrikë. Vëzhguesit e akuzojnë atë për zgjerimin e pushtetit ekonomik dhe politik nën maskën e bamirësisë.
    Gazetari amerikan Tim Schwab, autor i librit “Problemi i Bill Gates”, e sheh Gates si një përfaqësues të “filantrokapitalizmit” – një formë bamirësie e lidhur ngushtë meinteresin ekonomik. Bill Gates dhe miliarderë të tjerë të teknologjisë përdorin filantropinë për të fituar pushtet dhe për të formësuar botën sipas ideve të tyre.
    Një dokumentar i vitit 2022 i DW tregon se si Fondacioni Bill & Melinda Gates është bërë mbështetësi më i rëndësishëm i inxhinierisë gjenetike në Afrikë. Duke financuar eksperimente të inxhinierisë gjenetike në Afrikë, Fondacioni Gates po luan në duart e korporatave të mëdha bujqësore perëndimore, u pretendua.
    Zëra kritikë po ngrihen gjithashtu në Afrikë. Eksperti i shëndetit nga Angola, Domingos Cristóvão, për shembull, paralajmëron kundër varësisë nga fondacionet private në fusha kyçe si kujdesi shëndetësor: “Vendet afrikane duhet të ndërtojnë strukturat e tyre të qëndrueshme të kujdesit shëndetësor – pa u mbështetur në donatorë të huaj.”
    Roli i inteligjencës artificialeNjë fokus i ri i Fondacionit Gates në Afrikë do të jetë përdorimi i Inteligjencës Artificialepër të modernizuar sistemet e kujdesit shëndetësor në vendet afrikane. Gates e sheh këtë si një mundësi të madhe për efikasitet dhe shtrirje më të madhe.
    Cristóvão është i hapur në këtë pikë: “Vendet afrikane deri më tani kanë pasur pak qasje në teknologjitë e IA-së. Mbështetja e synuar mund të jetë e dobishme këtu.”
    Megjithatë, ai thekson nevojën për strategjitë tona: “Ne duhet ta dimë vetë se çfarë na nevojitet – dhe të mos lejojmë që prioritetet tona të përcaktohen nga forcat e jashtme.” DW

  • Kardinali afrikan që tmerron Macron-in

    Kardinali afrikan që tmerron Macron-in

    Kardinali afrikan që tmerron Macron-in

    Nga James Tidmarsh, SPECTATOR

    Kardinali Robert Sarah nga Guinea në Afrikën Perëndimore është emëruar midis pasardhësve të mundshëm të Papa Françeskut dhe kjo perspektivë po dërgon një tronditje në establishmentin francez. Ai e ka akuzuar Perëndimin se po tradhton rrënjët e tij të krishtera dhe e ka përshkruar migrimin masiv si një formë të “vetëshkatërrimit”. Ai ka folur për emigracionin si një “formë të re skllavërie”, të krijuar nga dështimi i Evropës për të mbrojtur identitetin e saj, dhe u ka bërë thirrje afrikanëve të rinj të qëndrojnë në vendet e tyre dhe të ndërtojnë të ardhmen e tyre në shtëpi. Në vitin 2021, gjatë një interviste në radion franceze, ai bëri një nga komentet e tij më të cituara: “Nëse Evropa vazhdon në këtë mënyrë, ajo do të pushtohet nga një popullsi e huaj”. Në Francën e sotme, këto fjalë bien si një granatë. Shqetësimi në Elize është i prekshëm.

    Sarah është një personazh i rëndësishëm. 79-vjeçari e humbet të drejtën e votës në konklavë në qershor, dhe qëndrimi i tij luftarak e ka bërë atë një figurë përçarëse në Romë. Por midis katolikëve konservatorë, veçanërisht në Francë, ai është bërë hero. Mbrojtja pa kompromis ndaj traditës, sulmet e tij ndaj sekularizmit dhe denoncimi i asaj, që ai e quan kolapsi moral i Perëndimit, e kanë shndërruar atë në një forcë kulturore. Ai është i lavdëruar në platformat tradicionaliste, citohet me miratim nga politikanët e krahut të djathtë dhe trajtohet nga disa si antidoti shpirtëror i gjithçkaje që Papa Françesku erdhi për të përfaqësuar.

    Askund nuk është më nxitës mesazhi i Sarah sesa në Francë. Me mbi 10 përqind të popullsisë së saj të lindur jashtë vendit, tensione në thellim mbi emigracionin dhe një sekularizëm që është gjithnjë e më shumë nën presion, Franca është një fuçi baruti dhe retorika e Kardinal Sarah është një ndezës i shkëlqyer. Paralajmërimet e tij për “vetëshkatërrimin” e Evropës pasqyrojnë ankthet e miliona votuesve francezë që ndihen të alienuar nga instinktet globaliste të Macron-it. Thirrja e Sarës që afrikanët të “qëndrojnë dhe të ndërtojnë”, në vend që të emigrojnë, ka një forcë të veçantë në Francë, një vend që po përballet me identitetin e tij post-kolonial dhe miliona emigrantë të tij nga Afrika. Fakti që këto pikëpamje nuk vijnë nga një nacionalist i bardhë, por nga një kardinal afrikan i zi, i bën ato edhe më të rrezikshme për narrativën progresive.

    Me shumë gjasa, Kardinali Sarah nuk do të jetë papë. Përplasjet e tij të hapura me doktrinën e Papa Françeskut dhe pikëpamjet e tij të ashpra e bëjnë atë një kandidat të dështuar. Por ajo që do të funksionojë në favor të Sarah, të paktën simbolikisht, është pikëpamja në rritje se Papa i ardhshëm duhet të vijë nga “Jugu Global”. Me katolicizmin në rënie të ndjeshme në Evropë dhe duke lulëzuar në pjesën më të madhe të kontinentit afrikan, shumë argumentojnë se Papa i ardhshëm duhet të jetë afrikan. Kandidatura e Sarah mund t’i flasë një Kishe që e di se e ardhmja e saj qëndron më shumë në Lagos sesa në Marsejë.

    Por çfarëdo që të ndodhë, Kardinali Sarah tashmë po përcakton kushtet e debatit mbi emigracionin, mbi identitetin dhe mbi shpirtin e Perëndimit. Kandidatura e tij ka shfrytëzuar një shqetësim të thellë që establishmenti nuk mund ta heshtë.

    Edhe pse konklava pothuajse me siguri do ta anashkalojë Kardinalin Sarah, mesazhi i tij do të jehojë shumë kohë pasi të largohet tymi i bardhë.