Edi Rama ka marrë në dorë vetë rolin e idiotit gjatë një interviste në Euronews, ku ka deklaruar se krim ka edhe në Bruksel dhe kjo do të thotë që krimi nuk është ekskluzivitet i Tiranës.
Nëse në raste të mëparshme ka përdorur Spiropalin, Bidon etj. që të flasin broçkulla të tilla, Rama duket se tani që narkoshteti i tij ka marrë dhenë, ka marrë përsipër vetë të relativizojë lidhjet e qeverisë së tij me krimin e organizuar.
Argumenti i Ramës se “krim ka edhe në Bruksel” është një mënyrë për ta paraqitur problemin e krimit si diçka normale, si një realitet europian ku Shqipëria thjesht bën pjesë.
Krim mund të ketë kudo, por kryeministri i Belgjikës për shembull nuk pret në zyrë njerëz që kanë lidhje me kartelin Sinaloa-s. Kryeministri i Shqipërisë po. Dhe kjo është një fakt publik.
Po, ka grupe kriminale edhe në Belgjikë, por kryeministri belg nuk ka dalë kurrë si pjesë e bisedave me telefona EncroChat me grupet kriminale. Për kryeministrin shqiptar ekzistojnë një sërë dyshimesh e akuzash se përmendet, por edhe ka biseduar me ato telefona.
Kjo është diferenca thelbësore që Rama nuk mund ta mbulojë me retorikë.
1. Krimi si fenomen është universal — por si trajtohet është çështje kulture politike
Brukseli ka krim, Londra ka krim, Berlini ka krim.
Por askush prej atyre kryeministrave nuk zhvillon takime me njerëz që sot janë të sanksionuar për pastrim parash për llogari të kartelit Sinaloa. Apo të jenë përgjuar nga shërbimet partnere si pjesë e takimeve në Aruba, siç disa herë kanë ngritur dyshimin gazetarët italianë për Ramën apo njerëz të afërt të tij.
Institucionet belge i luftojnë këta njerëz, nuk i futin në zyrat e qeverisë.
Në Shqipëri, ndërkohë, takimi është fakt i pranuar.
Rama vetë e ka pozicionuar si “një takim normal biznesi”.
Problemi nuk është sa krim ka një vend, por sa afër i rri pushteti këtij krimi.
2. Takimi me Luftar Hysën e zhbën deklaratën e Ramës
Në momentin që del një informacion i tillë — që një person i lidhur me një kartel global ka hyrë e ka dalë në Kryeministri — retorika “edhe Brukseli ka krim” humbet komplet kuptimin.
Sepse askund në BE:
kryeministri nuk pret një person që në dosjet amerikane del i lidhur me rrjete të trafikut të kokainës;
nuk diskutohet biznes me njerëz që më pas shpallen nga SHBA si pjesë e strukturave të Sinaloas;
nuk futet kapital i dyshimtë kriminal me derën hapur.
Këtu qëndron dallimi që përpiqet të maskojë Rama.
3. Kjo sjell një goditje direkte për pretendimin “Shqipëria është gati për BE”
BE-ja nuk mat vetëm ligjet dhe reformën në letër. Mat edhe kulturën e qeverisjes.
Nëse një kryeministër takohet me individë që më pas shpallen të lidhur me kartelin më të madh të drogës në botë, atëherë s’është problemi te krimi në rrugë — por te standardi i shtetit. Dhe kjo nuk ndodh në Bruksel. Nuk ndodh në Romë. Nuk ndodh në Berlin.
Po, krimi është universal. Po aq sa është universal edhe fakti që një kryeministër si Edi Rama pranon në zyrë një person të lidhur me Sinaloa-n.
Këtu është dallimi mes një shteti europian dhe një shteti që ende lufton për standarde.
