Marsela SHYTIA
Një tjetër tubim mbresëlënës u mbajt në Novi Sad, ku 150 mijë njerëz, nëse jo më shumë, u mblodhën për të përkujtuar viktimat e shembjes së tendës në stacionin e trenit të Novi Sadit. Kjo ishte një tjetër protestë anti-Vuçiç, që mund të konsiderohet si një tjetër gozhdë në arkivolin e regjimit të Aleksandër Vuçiçit. Megjithatë, gjithçka mbetet siç ishte: ai do të qëndrojë në pushtet për momentin, pavarësisht sa e shtrembër mund të jetë situata. Serbia po kalon një periudhë ndryshimesh të thella, dhe studentët janë ata që po sjellin një vrull të ri. Ata ofrojnë një mundësi që Serbia të dalë nga bataku, por ka gjithashtu frikë se ky entuziazëm mund të shndërrohet në një ritual dhe rutinë që mund të dëmtojë shpresën dhe energjinë e lëvizjes. Aktualisht, Serbia është në një vakum politik dhe shoqëror. Studentët janë shpresa e re, por duhet të jenë më të qartë në mesazhet e tyre dhe të tregojnë se ata ofrojnë një alternativë ndaj regjimit të Vuçiçit dhe politikës së tij të çuditshme. Serbia është në një fazë të vështirë, dhe studentët po dëshmojnë se janë energjia dhe shpresa e re, por me shumë “por”.
Kërkesat e studentëve
Kur protestat studentore filluan, shumë prisnin që kjo të çonte në fundin e Vuçiçit, por deri tani, ai ka mbijetuar. Vuçiçi është në një rënie të lirë, por ende nuk ka prekur fundin. Kjo është një situatë që nuk është ende e qartë dhe që kërkon më shumë se thjesht simbolizëm dhe protesta për të çuar në një ndryshim real. A janë ata të qartë në qëllimet e tyre dhe a kanë kapacitetin për të shkaktuar ndryshime të qëndrueshme? Studentët kanë kërkuar zgjedhje të parakohshme, dhe po përpiqen ta kundërshtojnë Vuçiçin, përveç opozitës që është e shpërbërë dhe e paaftë për të artikuluar një qëndrim të bashkuar dhe të fortë. Ata kërkojnë një alternativë për Serbinë, por shumë pyetje ende mbeten pa përgjigje. Në një periudhë të pasigurtë, studentët po kërkojnë më shumë se thjesht një ndryshim të simbolit të regjimit. Ata kërkojnë ndryshimin e politikave dhe të ardhmes së vendit. Megjithatë, për të realizuar këtë, ata duhet të bëhen më të qartë dhe më të vendosur në kërkesat e tyre.
Skenari rumun
Le të kujtojmë se me Nikolae Çausheskun, gjithçka ndryshoi për pak minuta. Sigurisht, gjërat tashmë po shkonin keq, por gjithçka u zgjidh brenda pak ditësh. Regjimi i Vuçiçit po humbet ekuilibrin dhe, në fakt, e vetmja gjë e mirë (mund të kushtojë shumë) është se po e minon veten me sjelljen e tij të çmendur dhe po rrit shkallën represive. Mënyra se si regjimi po përpiqet ta paraqesë shembjen e tendës. megjithëse disa ditë pas shembjes së saj, vetë Vuçiç tha se “gjithçka u rindërtua përveç saj”. është “e denjë” për gjyqe të inskenuara nga epoka staliniste – ata po përpiqen të denoncojnë disa njerëz si terroristë që në fakt e shembën qëllimisht tendën. Psikopatologjia e plotë e një regjimi që nuk ndalet para asgjëje, si në rastin e Miša Bačulov, të cilin duan ta akuzojnë në një mënyrë të tmerrshme si “mendjen kriminale” pas shembjes së tendës, dhe pretendojnë se ai madje donte të helmonte veten, por që të mbijetonte, vetëm për të dëmtuar Vuçiçin.
Fundi i paparashikueshëm
Drama politike në Serbi vazhdon të jetë e pasigurt dhe e ngarkuar me tensione, me shumë spekulime mbi të ardhmen e regjimit të Vuçiçit. Edhe pse protestat dhe mobilizimi studentor duket se po rrisin shpresat për një ndryshim, askush nuk mund të parashikojë nëse ky proces do të përfundojë me rrëzimin e Vuçiçit, apo do të jetë një tjetër cikël i dhunshëm apo ligjor për të arritur ndryshimin. Për më tepër, sondazhet e fundit tregojnë një pasiguri të thellë në skenën politike serbe, me një diferencë të madhe mes perceptimeve të forcave kundërshtare dhe pretendimeve të Vuçiçit për një fitore të sigurt. Pas një viti të plotë protestash, pyetja që mbetet është se si do të zhvillohen ngjarjet në një vit të ardhshëm, dhe a mund të qëndrojnë forcat opozitare të bashkuara me të njëjtën energji dhe frymë deri në zgjedhje. Ky është një moment i paqartë dhe i tensionuar, ku çdo zhvillim mund të ndryshojë rrjedhën e ngjarjeve.
Vuçiç i mbijeton edhe një tubimi, pse studentët po dështojnë, ja pse skenari rumun mund të përsëritet në Serbi
